Zondag 31 mei 2009

We zijn nu al bijna weer een week verder! Ook hier vliegt de tijd voorbij. Inge krijgt veel bezoek en telefoontjes en dat doet haar goed en dat breekt de dagen. De eerste dagen heeft Inge vrijwel geheel plat op bed gelegen. Wondvocht kwam er echter niet meer uit het gaatje. Aan de ene kant jammer omdat het dan niet afgezogen hoeft te worden. Aan de andere kant prettig, want dan is er minder kans op infectie en hoeft ze er geen verband meer op en dat ligt wat prettiger. De laatste dagen is het steeds moeilijker voor Inge om echt de hele tijd op bed te liggen. Ze voelt zich absoluut niet meer ziek en wil weer vanalles doen! We hebben nu afgesproken dat Inge de helft van de dag ligt en de helft van de dag op mag zijn en dan het liefst buiten, want ze begint al echt een ziekenhuiskoppie te krijgen. Het wordt tijd dat ze weer wat kleur op haar gezicht krijgt!

Nog twee dagen en dan gaan we weer naar het ziekenhuis. Onderop Inges rug zit nog een behoorlijke zak met vocht. Hopelijk gaat het afzuigen dinsdag goed en krijgt ze verder geen complicaties. Ze zal na dinsdag nog wel een paar dagen plat moeten, denk ik, maar dat zullen we dinsdag allemaal wel te horen krijgen.

Dinsdag 26 mei 2009

Zondag 24 mei 2009

Inge is weer thuis! Om 9 uur waren we vanochtend in het ziekenhuis. Gelukkig was de koorts weer gezakt. Toch raar dat de temperatuur elke avond oploopt... Ook het eten is binnengebleven. Gisteren hadden we alvast wat spullen mee naar huis genomen, dus er hoefde vandaag niet heel veel meer ingepakt te worden. Maar al met al toch best veel: Inge heeft toch heel wat gekregen en verzameld de afgelopen dagen. In het UMCG organiseren ze ook allerlei shows voor kinderen: Bingo, de Pret in mijn Bed show met prijzen uiteraard. De kinderen die van de afdeling mogen kunnen zelf naar de show toe, de kinderen die dat niet mogen kunnen de uitzending via de tv volgen. Omdat Inge aan het infuus lag, mocht ze de afdeling niet af, maar ze heeft fanatiek meegedaan aan alle shows en prijsvragen. Met de Pret in mijn Bed show heeft ze een mobiele telefoon gewonnen (wel een neppe...). Leuke afleiding voor de kinderen.

Na afscheid te hebben genomen van de zusters en broeders en Kees (enige jongetje dat nog overbleef op de 4-persoonskamer, de rest was gisteren naar huis gegaan), zijn we om kwart voor 10 vertrokken. Mooi op tijd dus! Inge is vandaag weer heerlijk buiten geweest, nog een rondje gevaren met de boot en met alle visite ook lekker buiten gezeten. Was ook wel nodig, want in een week tijd heeft ze toch een behoorlijk pipse uitstraling gekregen. Tijd voor wat buitenlucht en zon! Daar hebben we de komende week wel tijd voor. Ik heb de hele week vrij genomen en ben samen met Inge thuis. Dus als je zin hebt in een kopje koffie/thee, kom gerust langs, wij zijn er wel!

Zaterdag 23 mei 2009

De ontslagbrieven zijn binnen. In principe (je moet altijd een slag om de arm houden) mag Inge morgenvroeg naar huis! Twee slagen om de arm: Inge heeft vanmiddag overgegeven en ze mag pas naar huis als ze haar eten binnenhoudt én de koorts: ook vanavond had ze weer een beetje verhoging. Elke nacht en ochtend is de temperatuur weer gewoon, maar 's avonds loopt het op...

Verder ging het vandaag heel goed! Inge mag nu zelfstandig rondjes over de afdeling lopen en dat doet ze dan ook regelmatig. Er is altijd wel wat te zien en te beleven, zowel op de afdeling als op haar kamer. We hebben ook heel wat spelletjes gedaan. Heel gezellig! We gaan ervan uit dat Inge morgenvroeg rond koffietijd weer thuis is. Ze wil namelijk zo snel mogelijk weg morgen. Zodra het infuus eruit is gehaald, wil ze haar tassen pakken!

Vrijdag 22 mei 2009

Elke dag gaat het een stukje beter met Inge! Vandaag heeft ze regelmatig een rondje over de gang gelopen. Ook ging ze weer zelf naar de wc. We hebben zelfs een spelletje aan tafel gedaan (Wie is het?) en heeft ze haar warme maaltijd aan tafel opgegeten. Inge heeft nauwelijks pijn, dus dat maakt het ook wat makkelijker. Ook de wond geneest goed. Ze heeft dit keer 19 zwaluwstaartjes, dus iets meer dan de vorige keer. Het rare is alleen dat ze steeds 's avonds wat koorts heeft. Gisteravond toen we weg gingen, had ze 38.6 en ook vanavond zat ze net boven de 38. Overdag heeft ze verder geen verhoging. Hopelijk zijn het nog wat naweeën van de operatie. Het is nu zeker dat Inge t/m zaterdagnacht aan de antibiotica vastzit. Als er zich dan verder geen complicaties voordoen, mag ze zondagochtend naar huis!

Om 12 uur zijn er op verzoek van de orthopeed nog foto's gemaakt van Inge haar rug. Deze zagen er goed uit. Het ziet er allemaal heel solide uit. Ook boven hebben ze alles met een verbindingsstuk vastgezet. Hopelijk is dit toch echt de laatste operatie geweest!

Verder geniet Inge erg van haar tv en internetverbinding naast het bed en van alle berichtjes die binnenkomen, de kaartjes en het bezoek. Hoe beter ze zich voelt, hoe meer ze daar mee bezig is. Ze is echt hartstikke flink, ook als wij 's avonds naar huis gaan, laat ze geen traan! We zijn echt hartstikke trots op haar hoe ze met alles omgaat!

Donderdag 21 mei 2009

Woensdag 20 mei 2009

Eindelijk gelegenheid om te schrijven! Gisteren was een lange dag met alleen maar wachten. Inge was namelijk als tweede aan de beurt om geopereerd te worden, maar de 1e operatie liep gigantisch lang uit zodat wij om 14 uur te horen kregen dat Inge die dag niet meer geopereerd zou kunnen worden.  Dit hebben we uiteraard niet zomaar naast ons neergelegd in de wetenschap dat orthopedie alleen op dinsdag en donderdag de ok's tot hun beschikking hebben. Donderdag valt al uit ivm met Hemelvaart, dus dan zou de operatie met een week opschuiven.  Bovendien was de stang in de nacht van maandag op dinsdag door de huid heen gekomen, waardoor er een gaatje in Inge haar rug zat waar bloed en vocht uitkwam en dus kans op infectie. En dat zou dus betekenen dat Inge een week voor niets in het ziekenhuis zou moeten liggen. De verpleegkundige heeft op ons verzoek weer contact met de orthopeed gehad en ze hebben besloten Inge te opereren op de spoed-ok. Dat betekende dat ze niet konden zeggen wanneer ze geopereerd zou gaan worden, maar niet meer na 2 uur 's nachts en anders zou het vanochtend gebeuren. Maar ja, alles beter dan een week wachten. Inge hield zich echt enorm goed! Af en toe stond haar het huilen nader dan het lachen, maar ze heeft zich er goed door heen geslagen. Want de hele dag mocht ze ook helemaal niets weten en drinken! Echt heel knap!

Aan het eind van de middag is Inge alvast aangesloten op het infuus met een antibioticakuur voor infectiegevaar ivm de open wond op haar rug en omdat zodra er plaats is op de ok, ze daar dan ook zo snel mogelijk naar toe kan. Om kwart voor 7 was het zover: een telefoontje dat Inge kon komen! Om 19 uur lag ze onder het mes en om kwart voor 10 kregen we een telefoontje dat ze klaar waren met opereren. Alles was goed gegaan. Ze hebben de losgeschoten stang weer vastgezet en de afgezaagde stang van de operatie in april weer verlengd. Inge heeft dus nu weer twee stangen in haar rug. Bovendien hebben ze wat kunstbot toegevoegd omdat in het midden van de rug de botaangroei nog niet optimaal was: wat ook de losgeschoten stang heeft veroorzaakt. In april hebben ze alleen de bovenkant van Inge haar rug opengehad. Dit zag er allemaal heel stevig uit. Ze hebben toen voor de makkelijkste operatie gekozen. Achteraf was dit geen goede keuze...

Om half 11 was Inge terug op de uitslaapkamer en mochten we ook bij haar. Ze had duidelijk een zwaardere operatie gehad dan in april. Ze werd dan ook meteen aangesloten op de morfinepomp. Om 12 uur vannacht waren we terug op de afdeling en uiteindelijk was het 1 uur voordat alle controles waren uitgevoerd en alle slangen weer waren aangesloten. Ik ben dan ook vannacht in het ziekenhuis blijven slapen (niet echt een succes).

Vandaag gaat het redelijk met Inge. Ze is erg duf van de morfine, maar ze heeft gelukkig niet veel pijn. Ze mag vandaag niet uit bed, ze mag alleen draaien als een boomstammetje. Door de open wond in haar rug (door de stang) krijgt ze nog 5 dagen antibiotica toegediend. Ze zal dus een tijdje langer in het ziekenhuis moeten doorbrengen...

Maandag 18 mei 2009

We voelen ons inmiddels bijna kind aan huis op de L1 afdeling van het UMCG. Of dat een goed teken is, weet ik niet... Voor Inge wel, ze begint zich er al aardig thuis te voelen en heeft daardoor ook steeds minder verdriet bij het afscheid nemen. Ze kent al veel verpleegkundigen van de afdeling en veel verpleegkundigen kennen haar nog. Dat geeft toch wel een fijn gevoel. We waren nog maar 5 minuten binnen of de voedingsassistente kwam op haar af om te zeggen dat het morgen weer patatdag was en of ze deze weer wilde verschuiven naar woensdag (net als 6 weken geleden!). Ze wist dus nog dat Inge zo gek op patat en fricandel was! Heel lief!

Inge was erg rustig vandaag! Het lijkt wel of ze er steeds minder tegen opziet. Veldhuizen is nog langs geweest. Zeer verbaasd dat dit heeft kunnen gebeuren.. Onmogelijk bijna in zijn ogen, maar helaas toch waar. De tweede stang is zodanig losgeschoten dat hij nu voorbij de ruggenwervel is gegaan en aan de achterkant uit Inge haar rug steekt. De reden waarom ze nu echt met spoed opereren is, dat deze stang nu bijna door de huid komt, de huid is heel erg dun en ze zijn bang dat de huid gaat afsterven. Eigenlijk is het hetzelfde senario als in april: ze gaan eerst bekijken hoe alles er vanbinnen uit ziet en dan gaan ze beslissen wat ze gaan doen. Mogelijke opties: gedeelte van de stang weghalen, hele stang tot aan het verbindingsstuk weghalen, stang weer op z'n plaats zetten en boven weer goed vastzetten of als laatste optie: de stang afzagen, daar een nieuwe stang erop bevestigen en deze bovenaan in de rug weer vastzetten. Ik heb hem vandaag niet gehoord over het omwikkelen met staaldraad, dus ik weet eigenlijk niet of dat ook een optie is. Ik ben het vergeten te vragen. We wachten af. Morgen wordt Inge om 11.30 uur voorbereid op de operatie, waarschijnlijk dat ze om een uur of 1 geopereerd zal worden.

Vanavond is er nog redelijk wat bezoek geweest. Een leuke afleiding voor Inge!

Donderdag 9 april 2009

Gisteravond kreeg Inge ineens koorts, oplopend naar bijna 39 graden! Dat was een grote teleurstelling voor Inge want ze had zich er al helemaal op ingesteld dat ze vandaag naar huis zou kunnen. Het huilen stond haar nader dan het lachen. De dienstdoende orthopeed heeft haar een extra paracetamolletje voorgeschreven en wilde de nacht even afwachten: zou een reactie kunnen zijn op de operatie. Toen we uiteindelijk pas om 21.30 uur uit het ziekenhuis vertrokken, lag Inge met rode wangen in bed. Haar op het hart gedrukt dat een goede nachtrust haar misschien wel erg goed zou doen: ze is ook gelijk gaan slapen!

Vanochtend was ze al weer de vrolijkheid zelve, want de orthopeed was al vroeg langs gekomen, de koorts was gezakt vannacht en ze mocht van hem naar huis!!! En nu, nog geen 48 uur na de operatie ligt ze hier in de kamer op een matras naar de film van Ciske de Rat te kijken!!! Onvoorstelbaar, hoe snel het allemaal is gegaan!!! Ze moet het natuurlijk nog wel heel rustig aan doen, want de wond is nog wel erg vers en moet regelmatig verschoond worden. Ook de temperatuur moeten we goed in de gaten houden. Voor Inge is dat allemaal niet zo belangrijk, want ze is weer thuis!!!

Dus mocht je langs willen komen, dan ben je welkom aan de Laan der Kruisheren 42 en hoef je dus niet meer naar het ziekenhuis om Inge te kunnen zien...

Woensdag 8 april 2009